مهرت ای دوست زمانی ز دلم پاک میشود، که همه پیکر من زیر خاک شود.
حکم فراموشیت را آوردند ولی به یاد مهربانی هایت امضا نکردم.
اشک یعنی چشمه ای از جنس نور، نور یعنی یک سلام از راه دور.
هیچگاه پاکنی ساخته نمی شود که محبت تو را از صفحه دلم پاک کند مگر خاک.
قند و عسل، کلوچه
I love you آلوچه
هر کجا هستی، بیستی
جیگر اول لیستی
درویشی را دیدم شتابان می دوید. گفتم: درویش، کجا؟ گفت: مراسم عزا.
گفتم: مگر که مرده است؟ آهی کشید و گفت:مردانگی و وفا.
سلام ای با وفای با مروت، سلام ای ساز و گیتار محبت، سلام کردم، نگی تو
بی وفایی،سلام کردم ببینم در چه حالی.
از سکوت آسمان ها پرسیدم برای بهترین ها چه میشه نوشت؟
گفت بنویس، ما را چون روزگار فراموش نکن.
همین که یادم کردی تشکر
همین که مرهم دردی تشکر
در این دنیا، مردم بی وفایند
همین که با وفا هستی تشکر
یادمان باشد تا هستیم به یاد هم باشیم. موقع رفتن فریاد صدایی ندارد
نبری گمان که دیگر زدل ما رفته باشی تو عزیز دل مایی هر کجا نشسته باشی.
یه زندگی خوب یه آمین از ته قلب واسه آرزوهای قشنگت یه سبد شادی
هدیه ی من به تو که بهترینی.
شبیه برگ پاییزم همیشه قسمت بادم ز تو دورم ولی هرگز نخواهی رفت از یادم.
در نگاهم یک غروب سرد بود سرنوشتم جاده های درد بود
از تمام برگ های سبز باغ قسمت من برگ های زرد بود.
از بزرگی پرسیدند زندگی چند بخش است؟ گفت: دو بخش کودکی و پیری
گفتند: پس جوانی چه شد؟ گفت: با عاشقی سوخت بابی وفایی ساخت با جدایی مرد.
دیدی غافل گیرت کردم تو لحظه ای که اصلا به یادم نبودی به یادت بودم
روزگار گرفتارم کرده است بی حواسی ام را پای بی معرفتی ام نگذار....بیادتم
همیشه دلتنگی بخاطر نبودن شخصی نیست بلکه گاهی بخاطر حضور کسی در کنارت
است که حواسش به تو نیست
حضور آرامت در کنارم نیست ولی رویای مهربانی هایت مهمان همیشگی
قلب من است
سرود انتظار تو ترانه دلم شده
امید دیدن دوباره ات بهانه دلم شده
