خسته ام از تمام واژه هایی که دلم می گیرد  خسته ام از حرف هایی که زبانم را .....

از تهی می ترسم و از خارها بیزارم و به گل ها دل می بندم من دیوانه ام 

                                   

با من
آن جور که با دیگران حرف میزنی،
حرف نزن
من باهمه فرق دارم
آنها برای خودشان دیوانه اند
من دیوانه ی توام?

 

قضاوت عجولانه

قضاوت امر بسیار مهمی است . ما در بیشتر مواقع در حال قضاوت در مورد مسائل جاری و گذشته

و افراد هستیم و در کل قضاوت نکردن غیر ممکنه اما می توانیم با انجام چند کار ، کاری کنیم که

از قضاوتمان بعداً پشیمان نشویم اولین کاری که باید بکنیم اینه که ببینیم موضوع به ما ربط داره یا

نداره ، اگر ربط نداره که نباید قضاوت کنیم چون اگه درست قضاوت کنیم دخالت تو کار دیگران

کردیم و اگه اشتباه کنیم بار نتایج این نظر اشتباه هم به آن اضافه می شه و اما اگر ربط داشت و

مجبور به قضاوت بودیم کاری که باید بکنیم اینه که اطمینان حاصل کنیم و اینو در نظر بگیریم

که هیچ وقت صد در صد وجود نداره و همیشه یه درصد برای محالات هم در نظر بگیریم ، سعی

کنبم تا جایی که میتونیم براساس حرف دیگران قضاوت نکنیم  و سعی کنیم همیشه اول حرف

شخصی که میخواهیم در موردش قضاوت کنیم رو بشنویم بعد قضاوت کنیم شاید اون شخص

دفاعی داشته باشه که برای ما هم مورد قبول باشه و بیاد داشته باشیم بعضی مواقع قضاوت

عجولانه زیانی به همراه داره که قابل جبران نیست  بیایید در مورد قضاوت هایمان کمی تامل کنیم

 

 

^{با سلام}

^{خاطره سال 87محسن شهدادی/کیومرث شهدادی و خودم.....}

^{دقیقا همین موقع ها سال 87بود که از مدرسه شهید قنادی مرخص شدیم.درب حیاط مدرسه}

^{منتظر حسین شهدادی(داییم)بودیم ک بیایید وبرویم زاهدمحمود...انقدر شوق و ذوق رفتن}

^{داشتیم ک نگو...اخه واسه ی بچه 13ساله سخته تو ی مدرسه ک مث زندان بود45روز نره}

^{مرخصی خداییش سخت بود.ساعت 12بود ک اومد ی 7نفری بودیم ریختیم بالای پیکان بار}

^{خخخخ وبه سلامتی حرکت کردیم به سمت زاهدمحمود از خوشهالی بال در میاوردیم..}

^{از ترس پلیس ی سه چهار جا وایسادیم اما خوشبختانه پلیسی نبود.تا اینکه رسیدیم زاهدمحمود...}

^{زاهدمحمود ک رسیدیم شروع کرد به بارون باریدن واااای چقدر حال میداد...بعد کلی تفریح}

^{وگشت و گذار اماده شدیم ک برویم لار رفتم پیش داییم گفتم کی مارو میبره لار گفت من}

^{که نمیتونم تو این بارون 7نفر ادم رو بزنم بالای پیکان/ی نفر پیدا میکنم..تا اینکه اومد خونمون}

^{گفت فردا با پژوه 405میرید لار اون زمان هرکس ماشین سواری نداشت...یادم رفت ماشین}

^{مال ابوذر زاهدی بود...صبح روز شنبه ساعت4سحر با اون هوای سرد حرکت کردیم}

^{(من/محسن شهدادی/ابوالفضل زاهدی/علی درغال/ابوالحسن زاهدی و خواهرش و}

^{کیومرث شهدادی با ابوذر میشدیم 8نفر تو 405با کلی بار...)تو راه ک داشتیم میرفتیم قبل}

^{بنو ساردو ماشین رفت تو گل وحرکت نکرد هممون اومدیم پایین شروع کردیم به هل دادن}

^{تا بلاخره دراوردیم...کثیف شدیم ودوباره سوار شدیم ...دیگه رسیدیم به هرمود...تو راه هم}

^{اقا ابوذر ی های بای داد خوردیم وتا رسیدیم لار...اونجا ک رسیدیم وسایلامون گذاشتیم تو}

^{خوابگاه ک مدیرمون(بیگلری از صحرای باغ بود)اومد وگفت تو این هوای بارونی شدید اومدید}

^{چکار کنین یالا برین...داشت مارو بیرون میکرد ک مینی بوس شاه غیب با چند تا روستای دیگه}

^{اومدن.گفت اشکالی نداره...برین تو خوابگاه رفتیم...ک یهویی خوابگاه شماره4سقفش ریخت..}

^{هممون رو جمع کردن بردن تو نماز خانه(مسجد)شهرقدیم..ساعت 7.5شب بود ک داشتیم نماز}

^{میخواندیم که یهویی سقف مسجد ریخت...نماز ک تمام شد دوباره هممون رو جمع کردن بردن}

^{تو نماز خونه اموزش وپرورش لار...به همه اعلام کردن ک زنگ بزنیین بیان دونبالتون..همه زنگ زدن}

^{جز ما ها اخه (زاهدمحمود ن تلفن داشت /ن مخابرات درست بود/ ن جاده اسفالت بود ک ما}

^{ماشین دربست بگیریم)صبح شد...ساعت 7همه اومده بودن تا بچه هشون ببرن...جز ما}

^{(تازه بیژن زاهدی/راشد دروند/میلاد شبخیز/عبدالمطلب دروند/با سعید زاهدی اینا هم بودن)}

^{خوب گفتیم چکار نکنیم چکار کنیم من ک بزرگترشون بودم خخخ گفتم میریم شهر قدیم کسی}

^{بود میریم کسی نبو هم با دربستی میریم...رفتیم میدان بار هیچ کس نبود/برگشتیم مدرسه}

^{سرپرست اونجا بود (کهن دل کامیاب)گفت میبرمتون تا هرمود نفری 2هزار تومان میشه}

^{16هزارتومان گفتیم باشه...حرکت کردیم بست پارو ک رسیدیم خخخ دیدیم ی ماشین داره اب}

^{میبره ی ماشین چسپیده ب سر نخل 2تا ادم مرده امدادنجات اومده اتش نشانی/ووو...تازه}

^{بچه های شاه غیب هم22نفر بودن اونجا گیر کرده بودن/یکی گفت بریم خونه کاظم یکی گفت}

^{بریم خونه محمد زاهدی/هرکس ی نظریه میداد..تا اینه گفتم من ک ن کاظم زاهدی اشنامه}

^{ن محمد زاهدی شما برین منو محسن و کیومرث نمیتونیم بریم خونه اینا(تازه محسن ک}

^{محمد زاهدی داییش بود هم اجازه ندادم خخخ)خوب اونا رفتن لار ما موندیم/رفتم پیش ی}

^{سرهنگی گفتم ما25تا دانش اموزیم میخوایم بریم اونور اب اونم گفت تو این هری وری اومدی}

^{میگی میخوام برم برو بچه اونور منم ک اون موقه ها بچه فضولی بودم بهش گفتم توی}

^{بی عرضه ای اونم ب سرهنگ خخخ اونم دید هی دارم چرت پرت میگم/بی سیم زد}

^{به هلیکوپتر وگفت بشین 25 تا دانش اموز رو جابجا کن/بلاخره نشست وسوار بر هلیکوپرو}

^{رفتیم اونور/هیچ  کس پر نمیزد تا اینه س تا کهنه ای با موتور مارو رسوندن چهار برکه...از اونجا}

^{با پا حرکت کردیم تا اینکه رسیدیم پشت گردنه بزن محسن که از همه ضعیف تر بود نفس داشت}

^{اما من از خستگی میمردم..تا اینکه ی بنز وایستاد و سوار شدیم امدیم هرمود...حالا چکار کنیم...}

^{خخخ...حرکت کردیم تا اینه تو راه محمد صادقی(عوض)دیدیم جفت چرخاش پنچر شانس ما بود}

^{دیگه..گفیم رفتی زاهدمحمود به بابامون بگو بیاد دونبالمون(تو راه هم با کیومرث جان ی}

^{بحث هایی کردیم ک جاش نیست بگم)الان ساعت 8شب و ما تو راه هرمود(ک اخرای}

^{اسفالت بودیم ک دوتا هرمودی اومدن ی چن تا فهش ب یکی از بچه های}

^{زاهدمحمودی دادان(دعوای عروسی وهاب))ب خیر گذشت که ساعت های 9بود}

^{ک بابام با داییم اومدن و رفتیم خونه....}

نویسنده : بهنام حیدری

منبع : http://26esfand1374.blogfa.com