زه دو دیده خون فشانم زغمت شب جدایی
چه کنم که هست این ها گل باغ آشنایی
همه شب نهاده ام سر چو سگان بر آستانت
که رقیب در نیاید به بهانه ی گدایی
در گلستان چشمم زچه رو همیشه باز است
به امید آنکه شاید تو به چشم من در آیی
سر و برگ گل ندارم چه رو روم به گلشن
که شنیده ام زگل ها همه بوی بی وفایی
به کدام مذهب است این به کدام ملت است این
که کشند عاشقی را که تو عاشقم چرایی؟
به قمار خانه رفتم همه پاک باز دیدم
چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریایی
در دیر می زدم من که ندا ز در آمد
که "درآ درآ عراقی که تو هم از آن مایی"
عراقی
