از آمدنم نبود گردون را سود

                                وز رفتن من جلال و جاهش نفزود

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود

                               کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

افسوس که نامه ی جوانی طی شد

                            وآن تازه بهار زندگانی طی شد

آن مرغ طرب نام او بود شباب

                           فریاد ندانم که کی آمد و کی شد

بر خیز و مخور غم جهان گذران

                          بنشین و دمی به شادمانی گذران

در طبع جهان اگر وفایی بود

                        نوبت به تو خود نیامدی از دگران